Op zaterdag was ik bij de scouting. Het was super leuk de opkomst. We leerden seinen. Het seinen leek me eerst best moeilijk, maar daarna was het al meteen een stuk makkelijker. Je moest een woord naar de andere groep seinen. We stonden wel tien meter uit elkaar of misschien ook wel elf. In mijn handen hield ik een soort stokjes, de een met een rode kleur en de andere met een gele. Je moest daarmee in een bepaalde richting wijzen, dat was dan een letter en zo konden de andere begrijpen wat ik bedoelde. Ik vond het super leuk om te doen. Maar we hebben nog meer gedaan: tafelvoetbal, maar dan in het echt. Elk kind ging bij een paal staan en moest deze vasthouden tijdens het voetballen. Het ging goed, maar het was ook best moeilijk om zo te spelen. We hebben niet gewonnen, maar we hebben wel erg ons best gedaan. Het was een leuke opkomst en ik kijk nu al uit naar volgende week!
Groetjes van Boudewijn
Scouting was leuk. Wij gingen tafelvoetbal spelen met echte mensen. Je vraagt je af wat heeft scouting met voetbal? Dat hoort toch niet bij elkaar? Maar de Explorers hebben een voetbaltafel gepionierd. Wij welpen moesten vervolgens het hout vasthouden en tegen de voetbal schoppen.
We moesten ook communiceren met vlaggen. Dat heet seinen. We moesten woorden maken en dan met de vlaggen uitbeelden. Dat was leuk. Het was wel moeilijk om afstand te houden maar het lukte me wel.
Groetjes Bibian
