Op zaterdag 29 september was het dan zover... Behalve ons jaarlijks overvlieg evenement, werd op deze dag ook 't Hanehuus officieel geopend!
Tenminste... Dat was de bedoeling. Al tijdens de opening werden we bruut verstoord door Lenny Ouche (kennen jullie hem nog van groepskamp?!). Hij vond dat we teveel lawaai maakten, ons niet netjes gedroegen, etc. etc.
Daarom had hij een dik groot hangslot op de deur van het Hanehuus gemaakt. Om te bewijzen dat we wel stil konden zijn, ons netjes konden gedragen, etc. etc. had hij 10 deuren geplaatst met daarachter (of soms daarnaast of daarvoor) een spel. Alle overvliegers kregen een speciale toegangspas en als ze samen met hun groepje alle deuren hadden gecheckt, dan konden ze zich melden bij de achterdeur van het Hanehuus.
Kijk... nou zijn wij ook niet dom en ontdekte dus al snel dat de achterdeur gewoon open was. Maar ja, een opening door de achterdeur is ook niet alles. Dus toch maar die spelletjes doen. Alleen de tijd die we daarvoor kregen was veel te kort. Gelukkig kan Sterre heel snel vinkjes zetten ;) Dus hadden zogenaamd alle overvliegers alle deuren gehad (die meneer Ouche let ook nergens op he) en mochten de Bevers als eerste in tweetallen naar binnen. Gelukkig kregen ze nog een klein zaklampje en een stoere leiding mee, want wat was het binnen donker! In de kelder van 't Hanehuus kwamen ze allerlei eng gespuis tegen (lees: Lenny en zijn vriendjes). Na deze van zich af te hebben geslagen, konden ze een lichtgevend nummer bemachtigen en via de trap een weg naar buiten banen. Niet wetende dat ze op ditzelfde spannende moment werden gefilmd (zodat alle mensen buiten mee konden kijken). Buiten wachtte er nog een complete stormbaan (inclusief blotenvoetenpad, of nee... bak). Maar deze was door de meeste bevers snel overwonnen. Was het alweer de beurt aan de welpen. Zij mochten ook in tweetallen, met iets minder stoere leiding en een breeklichtje. Ook de welpen hadden dat klusje zo geklaard (die optelsom van de cijfers was dan weer wat ingewikkelder). De scouts kregen ook een breeklichtje, maar geen leiding en ons enig overvliegend RSA lid... kreeg slechts 1 lucifer. Tja, dat de overvliegende roverscouts dan achterbleven in de tombes van 't Hanehuus... is achteraf niet zo vreemd. Leverde wel een probleem op voor de cijfercode, want het laatste cijfer ontbrak. Akela, die de hele ochtend al in staat van grote paniek verkeerde; zag het nu helemaal niet meer zitten. Hoe moest dat nu met een wethouder op de stoep, die klaar stond om 't Hanehuus te openen. Er werd een razendsnelle porto verbinding gelegd naar de kelder en daar werd het juiste cijfer doorgegeven. Dachten we... Er werd door ex-bever Bibian en wethouder Rens Steintjes gemorreld aan het slot, maar hij ging niet open. Gelukkig kunnen scouts heel hard schreeuwen en kon ex-roverscout Mischa toch de uitgang vinden. Met deze hulp kon dan eindelijk het Hanehuus officieel worden geopend!